مقایسه تأثیر آدنوئیدکتومی با آدنوتانسیلکتومی در تغییر علایم رینوسینوزیت مزمن کودکان زیر ۱۴ سال

چکیده زمینه و هدف: رینوسینوزیت مزمن یک تشخیص شایع در کودکان بوده و روی زندگی بیمار و خانواده وی تأثیرگذار است. هدف این مطالعه مقایسه تأثیر جراحی آدنوئیدکتومی با آدنوتانسیلکتومی در تغییر علایم رینوسینوزیت مزمن در کودکان زیر14سال بود. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی 60 بیمار زیر 14 سال که با تشخیص رینوسینوزیت مزمن مقاوم به درمان آنتی بیوتیکی به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. در یک گروه عمل آدنوئیدکتومی و در گروه دیگر عمل آدنوتانسیلکتومی انجام شد و قبل از جراحی و یک ماه بعد از جراحی علایم و نشانه های رینوسینوزیت بر اساس مقیاس سنجش بصری درد(vas) درجه بندی شد. هم چنین بعد از جراحی از آنها گرافی واترز گرفته شد. داده ها با آزمون آماری تی مستقل تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: در هر دو گروه تغییرات vas در مورد علایم سردرد، سرفه، ترشح چرکی پشت حلق، بوی بد دهان، رینوره و گرفتگی بینی قبل و بعد از عمل معنی دار بود(05/0>p). هم چنین مقایسه میانگین تغییرات قبل و بعد از عمل vas در عمل آدنوتانسیکتومی با آدنوئیدکتومی معنی دار بود(05/0>p). در این مطالعه میزان کاهش علایم و نشانه های بالـینی رینوسینوزیت بعد از جراحی آدنوئیدکتومی 100 درصد بود ، ولی روند بهبود یافته های گرافی واترز 53 درصد بود. میزان کاهش علایم و نشانه های رینوسینوزیت به دنبال جراحی آدنوتانسیلکتومی 100 درصد بود، ولی بهبود یافته های رینوسینوزیت در گرافی واترز 80 درصد بود. نتیجه گیری: جراحی آدنوئیدکتومی و آدنوتانسیلکتومی در روند بهبود علایم و نشانه ها و یافته های رادیولوژیک کودکان مبتلا به رینوسینوزیت مزمن مؤثرند وجراحی آدنوتانسیلکتومی تأثیر بیشتری در بهبود علایم و نشانه ها و یافته های رادیولوژیک واترز دارد. واژه های کلیدی: آدنوئیدکتومی، آدنوتانسیلکتومی، رینوسینوزیت